Hile-hilera ng mga meeting at convention rooms ang buong 13th floor. Madalas dito noon nagbe-brainstorming ang mga grupo ng writers. Kadalasan, inaabot kami dito ng madaling araw. O kaya naman, papasok kami ng building ng hapon, paglabas namin, nakalipas na ang gabi at sumisikat na ang araw.
Minsan inabutan kami ng madaling araw, di namin mahanapan ng solusyon ang isang buhol sa konseptong ginagawa namin.
Sandali kaming nanahimik nang biglang may nadinig kaming tugtog ng music box. Yung madalas sinususian para magpatulog ng sanggol.
Hindi naman "There was a Crooked Man Song" sa Conjuring 2 ang nadinig namin. |
Nagkatinginan kami ng headwriter ko at ng senior writer. "Kaninong cellphone yun?" Ang tanong.
Kanya-kanya kaming bunot ng cellphone na malinaw na hindi naman nagri-ring.
Imposible din na cell
phone ko yun na ang modelo, 3310 ng Nokia.
Tuloy lang ang pagtugtog ng music box. Pinakinggan namin ng mabuti.
"Sa ilalim ng mesa nanggagaling," sabi ko.
Gumapang ako sa ilalim ng mesa. Medyo inilapat ko ang tenga sa sahig na carpeted.
"Dito nanggagaling!" Pero kahit na anong tingin ko sa paligid, wala naman akong nakikitang pinanggagalingan ng tugtog.
"Isa lang ang ibig sabihin niyan", sabi ng headwriter namin. "Baba tayo sa canteen".
Nagmamadali kaming nagligpit ng gamit at lumabas ng meeting room.
No comments:
Post a Comment